مدرسه سعادت بوشهر؛ اولین مدرسه مدرن جنوب ایران

مدرسه سعادت که به «مادر مدارس ایران» معروف شده و بین تمام بناهای بافت قدیم بوشهر اهمیت بالایی دارد. احمدخان دریابیگی که در سال ۱۲۷۸ حکمران بوشهر و بنادر خلیج فارس و عمانات بود، این مدرسه را تاسیس کرد. بعد از آن به‌دلیل کمک‌های نقدی مظفرالدین شاه قاجار به مدرسه، اسم آن با عنوان «مدرسه سعادت مظفری» بر سر زبان‌ها افتاد.

اگر هم گذرتان به بوشهر افتاد می‌توانید با  اجاره آپارتمان روزانه در بوشهر اقامتی به یادماندنی‌تر داشته باشید.

 ورودی مدرسه سعادت

وقتی به مدرسه  وارد می شوید به دیوار دالان ورودی آن توجه کنید شگفت‌زده می‌شوید. در این قسمت سنگ مرمری نصب شده که شعری از فرصت‌الدوله شیرازی روی آن حک شده. این شعر را فرصت‌الدوله در سال ۱۳۲۰ در وصف مدرسه سعادت سرود که در امروز به‌ عنوان شناسنامه مدرسه از آن نگه‌داری می‌شود.

فضا داخلی مدرسه سعادت

معماری و بافت مدرسه  مثل بافت مرکزی بوشهر جزئیات دیدنی‌ای دارد. بافتی قدیمی همراه با در و پنجره‌های چوبی که در قسمت بالایی آن‌ها شیشه‌های رنگارنگی با دقت و ظرافت کنار هم چیده شده‌اند. ساختمان مدرسه در واقع بعد از مرمت به مجموعه فرهنگی تاریخی مدرسه سعادت بوشهر تبدیل شد و بخش جدید آن برای تحصیل دانش‌آموزان بوشهری است.

امروزه در اتاق‌هایی از بخش فرهنگی تاریخی مدرسه، عکس‌های دانش‌آموزان و افتخارات آن‌ها نگه‌داری می‌شود. در قسمت دیگری از آن هم گالری هنری سعادت قرار گرفته که بازدیدگنندگان این مجموعه می‌توانند علاوه بر تماشای صنایع دستی و هنری بوشهر، با خرید این محصولات بخشی از تاریخ و هنر این شهر را با خود به یادگار ببرند.

بیشتر بخوانید: موزه خانه رییس علی دلواری در بوشهر

روز ملی در بوشهر

اهمیت این مدرسه برای بوشهری‌ها تا اندازه‌ای است که ۱۸ اسفند که سال‌روز تاسیس آن را روز ملی بوشهر نام‌گذاری کرده‌اند. مدرسه سعادت جزو یکی از آثار ثبت شده ملی ایران است و می‌توانید هرروز به‌جز روهای تعطیل به‌طور رایگان از آن بازدید کنید.

برای رفتن به اینجا کافی است خودتان را به خیابان امام و روبه‌روی میدان معلم برسانید.

سوالات متداول

هزینه بازدید از مدرسه سعادت چقدر است؟

بازدید از این مدرسه رایگان است و هزینه‌ای ندارد.

آدرس مدرسه سعادت کجاست؟

بوشهر، خیابان امام، روبه‌روی میدان معلم

فرشته حیدری

بقیه‌ نوشته‌ها

همه‌چی از اونجایی شروع شد که چرخیدم و رسیدم به حرف بچگیم؛ نوشتن دوای هر دردیه :‌)

از این نویسنده همین یه نوشته رو داریم