معروف ترین غذاهای محلی تهران

تا به حال شده از خودتان بپرسید بین این‌همه غذای محلی شهرهای مختلف غذاهای محلی و اصیل تهرانی‌ها چیست؟ توی این یادداشت می‌خواهیم به این موضوع تازه و جذاب برسیم که غذاهای محلی تهران چیست و چه‌طور درست می‌شوند.

فرهنگ غذایی مردم تهران چیه؟

شهر تهران بر اساس آخرین سرشماری که سال 1395 انجام شد حدود 9 میلیون نفر جمعیت دارد. این میزان از جمعیت، تهران را در طول دهه‌های گذشته به سومین شهر بزرگ خاورمیانه و بیست و هفتمین شهر پرجمعیت جهان تبدیل کرده. اگر نگاهی به گذشته تهران داشته باشیم ماجرا از این هم جالب‌تر می‌شود. تهران قدمتی در حد دوران نوسنگی یا همان عصر حجر دارد؛ البته به عنوان یک روستا و نه به عنوان یک شهر.

اوایل قرن هفتم وقتی‌که مغول‌ها به شهرهای مختلف یورش می‌بردند و مردم را قتل عام می‌کردند، عده‌ای از مردم شهرری که خانه‌هایشان کاملا ویران شده بود به حوالی تهران کنونی پناه آوردند و زندگی جدیدی را شروع کردند. 

آدم‌های زیادی با قومیت‌های مختلف از همه‌جای کشور برای زندگی، کار، تحصیل و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید به تهران مهاجرت کرده‌اند. درنتیجه ما می‌بینیم که علاوه بر تنوع فرهنگی زیاد، تنوع غذایی هم در این شهر آن‌قدر زیاد است که ساعت‌ها زمان نیاز داریم تا درباره همه آن‌ها صحبت کنیم.

بدون شک تهران علاوه بر همه جاهای دیدنی معروف و خاصی که دارد با تنوع بی‌نظیر غذاهای سنتی و محلی که نام بعضی از آن‌ها برای همه ما آشناست می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌ها برای یک سفر همه‌جانبه باشد. اگر شما هم اهل شکم گردی هستید و دوست دارید مزه خوردنی‌های خوشمزه هر شهر را در سفرتان امتحان کنید پیشنهاد می‌کنیم ادامه این مطلب را تا انتها بخوانید.

معروف ترین غذاهای محلی تهران

والک پلو ؛ یکی از بهترین غذاهای محلی تهران

والک یا همان سیر کوهی یک سبزی کوهی بسیار معطر با ارزش غذایی زیاد است که در فصل بهار  به خصوص ماه‌های اردیبهشت و خرداد در دامنه کوه‌های البرز و زاگرس رشد می‌کند.

این سبزی کوهی آن‌قدر سرشار از خواص مختلف است که بعضی‌ها بهش لقب معجزه فصل بهار را می‌دهند.

سبزی والک ضد قارچ و باکتری، پیشگیری‌کننده از سکته‌های قلبی و پوکی استخوان و بهبود دهنده سوءهاضمه است. والک به دلیل آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی که دارد می‌تواند گزینه بسیار خوبی برای مقابله با رادیکال‌های آزاد و بروز سرطان باشد. 

بوی گیاه والک شبیه سیر است و به همین خاطر به آن سیر کوهی هم گفته می‌شود. مردم تهران، کرج، شمیرانات، زنجان و کرمانشاه از برگ و گل این گیاه برای تهیه غذاهای خوشمزه‌ای استفاده می‌کنند که یکی از آن‌ها والک پلو یا سیرک پلو است.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: سبزی والک 400 گرم + برنج 4 پیمانه + روغن + زعفران + ادویه + سیر خردشده یا ساقه سیر

والک پلو غذایی سلیقه‌ای است و هرکسی شاید نپسندد. کسانی که خیلی به بوی غذا هنگام پخت حساس‌اند شاید بوی این سبزی را دوست نداشته باشیند خیلی‌ها هم عاشق همین عطر و بوی والک پلو هستند.

روش تهیه والک پلو تهرانی

برای تهیه والک پلو باید از برگ‌های والک استفاده کنید. یک تا دو ساعت قبل از شروع آشپزی مقدار برنجی که نیاز دارید را همراه با کمی نمک خیس کنید. برگ‌های سبزی والک را بشورید و بعد از خشک شدن خرد کنید. سعی کنید قطعات خرد شده زیاد ریز نباشند تا موقع پخت غذا تغییر شکل ندهند. داخل یک تابه روغن بریزید و والک خورد شده را به تابه اضافه کنید. 

بعد از حدود یک دقیقه تفت دادن والک خورد شده، ادویه و سیر خورد شده را به تابه اضافه کنید و همه مواد را هم بزنید تا با یکدیگر ترکیب بشوند. برنجی که از قبل خیس کرده بودید را آبکش کنید و داخل یک قابلمه آب جوش بریزید تا بپزد. وقتی مغز دانه‌های برنج نرم شد آن‌ها را دوباره آبکش کنید و داخل قابلمه بریزید. در آخر باید مواد تفت داده شده داخل تابه را با برنج مخلوط کنید و کمی زعفران به برنج اضافه کنید تا عطر و طعم غذا را بیشتر کند و اجازه بدهید تا برنج خوب دم بکشد. والک پلوی خوشمزه را می‌توانید همراه با کوفته، گوشت چرخ‌کرده، ماهی و یا نیمرو میل کنید.

دم‌پختک باقالی ؛‌ ساده اما مقوی

علیرغم اینکه اسم دم‌پختک را در شهرهای مختلف کشورمان می‌شنویم؛ اما دم‌پختک از غذاهای محلی تهران و تهرانی‌ها است. خیلی از تهرانی‌ها علاقه شدیدی به این غذای ساده و مقوی دارند؛ چون هم خوشمزه است و هم طرز تهیه ساده‌ای دارد! در کل دم‌پختک از غذاهای سنتی و اصیل ایرانی است که پایه آن برنج است و در نقاط مختلف کشور با توجه به سلیقه مردم هر شهر پخته می‌شود. 

رایج‌ترین نوع این غذا دم‌پختک گوجه است؛ ولی در تهران دم‌پختک باقالی شهرت عجیبی دارد و آن را همراه با تخم‌مرغ نیمرو، ترشی، سالاد شیرازی، ماست و یا پیاز سرو می‌کنند.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: برنج 2 پیمانه + پیاز 1 عدد + روغن + باقالی زرد خشک یا همان باقالی دم‌پختک 1 پیمانه + ادویه

روش تهیه: پیش از هر کاری ابتدا پیاز را ترجیحا به‌صورت نگینی خرد کنید و با کمی روغن داخل تابه تفت بدهید تا رنگ طلایی پیدا کند. باقالی زرد را همراه با نمک، فلفل، زردچوبه و سایر ادویه‌های دلخواهتان به پیاز اضافه کنید و هم بزنید. در این مرحله مراقب باشید تا پیاز و باقالی نسوزند. در مرحله بعد مواد تفت داده شده را داخل قابلمه بریزید و برنج (ترجیحا ایرانی) را همراه با آب به آن‌ها اضافه کنید. نمک و روغن اضافه کنید و مقدار آب داخل قابلمه را اندازه یک بندانگشت روی برنج‌ها تنظیم کنید. حرارت را کمی زیاد کنید تا آب داخل قابلمه بجوشد و بخار بشود. از این مرحله به بعد دم‌کنی روی سر قابلمه بگذارید و شعله اجاق را کم کنید تا برنج مغز پخت بشود. دم‌پختک باقالی را می‌توانید با تخم‌مرغ نیمرو، سالاد، ترشی و هر چیزی که دوست دارید نوش جان کنید.

آش رشته ؛  محبوب همه تهرانی‌ها

اسم آش رشته که به گوشمان می‌خورد همه یاد خاطرات گذشته می‌افتیم. آش یکی از خوردنی‌های خوشمزه رژیم غذایی همه ما ایرانی‌ها است و می‌دانستید که ما بیشتر از 400 نوع آش در کشورمان داریم؟

در سفر به هر شهر می‌بینید که مردم آنجا آش‌های مخصوص دارند، اما چیزی به اسم آش رشته که گفته می‌شود خاستگاه آن تهران است متعلق به همه ما ایرانی‌ها است.

آش رشته از سال‌های خیلی دور با مناسبت یا بی‌مناسبت در خانه‌های مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌های ما طبخ می‌شده و معمولا به‌عنوان یک پیش خوراک یا حتی غذای اصلی مصرف می‌شده.

هرچند نمی‌شود گفت که آش رشته یک غذا است؛ اما هرچه که هست همه ما به‌عنوان پای ثابت افطاری‌های ماه مبارک رمضان، گردش‌های سیزده به در و دورهمی‌های دوستانه و خانوادگی عاشقش هستیم.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: نخود 30 گرم + عدس ریز 50 گرم + لوبیا قرمز 30 گرم + لوبیاچیتی 30 گرم + پیاز 2 عدد بزرگ + سبزی آش (اسفناج-تره-جعفری-تره-گشنیز) هرکدام حدود 20 گرم + رشته آش + نعنا خشک + سیر تازه پوست‌کنده 2 تا 3 حبه + روغن + نمک، زردچوبه و فلفل

نکته: حتما یک روز قبل از تهیه آش رشته لوبیاچیتی، نخود و لوبیا قرمز را خیس کنید تا نفخ آن‌ها کاملا گرفته شود. برای تهیه سبزی آش هم سبزیجات را از قبل بشورید و بعد از خشک شدن خرد کنید. 

روش تهیه: ابتدا در حد نیاز آب داخل یک قابلمه بریزید و روی حرارت قرار دهید تا جوش بیاید. آب حبوبات خیس‌خورده را بگیرید و سپس آن‌ها را داخل قابلمه بریزید. در قابلمه را به حالت نیمه‌باز بگذارید و اجازه بدهید حبوبات یک ساعت بپزند. بعد از گذشت یک ساعت مقداری نمک به حبوبات بزنید و سپس عدس و سبزی خردشده را به حبوبات اضافه کنید. برای جبران آب تبخیر شده داخل قابلمه دوباره آب به ظرف اضافه کنید و حرارت را زیاد کنید تا همه مواد به جوش بیایند. وقتی همه مواد به‌خوبی باهم ترکیب شدند درب قابلمه را به حالت نیمه بسته قرار بدهید و شعله را کم کنید.

برای تهیه پیازداغ پیازهای خلالی شده را همراه با روغن داخل یک تابه بریزید تا رنگ طلایی بگیرند. برای تهیه نعنا داغ اول زردچوبه را داخل روغن بریزید و 30 ثانیه تفت بدهید و سپس نعنا خشک را اضافه کنید. فقط چند ثانیه نعنا را تفت بدهید تا سیاه نشود یا مزه تلخ نگیرد. برای آماده کردن سیرداغ هم به همین صورت سیر رنده شده را همراه با زردچوبه و کمی نمک تفت بدهید تا طلایی‌رنگ بشود.

نصف نعنا داغ و پیازداغ‌هایی که آماده کردید را به آش اضافه کنید و مابقی را برای تزئین نگه دارید. حدود دو قاشق غذاخوری آرد را با یک لیوان آب جوش حل کنید و به آش اضافه کنید. در آخرین مرحله رشته‌های آش را به قابلمه اضافه کنید و آش را به‌آرامی هم بزنید تا رشته‌ها نرم بشوند. اگر حس می‌کنید آش کم‌نمک است یا به ادویه بیشتری نیاز دارد می‌توانید مقداری نمک، فلفل سیاه یا زردچوبه اضافه کنید. حدود 15 دقیقه بعد از اضافه کردن رشته، آش خوشمزه شما آماده است و می‌توانید با کشک، سیرداغ، پیازداغ و … میل کنید؛ نوش جان!

اشکنه اسفناج ؛ باب دل قدیمی‌ترها

یکی دیگر از غذاهای محلی تهران که امروزه کمتر اسمش را می‌شنویم اشکنه اسفناج است. اکثر ما ایرانی‌ها بدون اینکه روحمان خبر داشته باشد دچار کمبود آهن و درنتیجه کم‌خونی هستیم و غالبا از عوارض آن رنج می‌بریم. اسفناج از حدود 2 هزار سال قبل در ایران باستان مورد توجه بود و همه به خواص ویژه آن خصوصا آهن و کلسیم بالا پی برده بودند.

اگر مزه این غذای خوشمزه و مقوی را امتحان نکردید توصیه می‌کنیم حتما در سفر به تهران به یکی از رستوران‌های سنتی سر بزنید و یا خودتان در خانه دست‌به‌کار شوید و این غذای ساده اما مقوی را آماده کنید.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: تخم‌مرغ 4 عدد + پیاز 1 عدد بزرگ + سیب‌زمینی 1 عدد بزرگ + اسفناج خردشده 1 لیوان + رب گوجه‌فرنگی 1 تا 2 قاشق غذاخوری + روغن + آرد 2 قاشق غذاخوری + ادویه

روش تهیه: داخل یک قابلمه مقداری روغن بریزید و پیاز خورد شده (ترجیحا نگینی) را به آن اضافه کنید تا سرخ و طلایی رنگ بشود. مقداری رب گوجه‌فرنگی به قابلمه اضافه کنید و کمی تفت بدهید. در ادامه باید اسفناج خردشده، زردچوبه، فلفل سیاه و نمک را اضافه کنید و همه مواد را هم بزنید تا حسابی مخلوط شوند. هم‌زمان با هم زدن مواد داخل قابلمه آرد را آهسته‌آهسته اضافه کنید و سپس سیب‌زمینی خرد شده به‌صورت نگینی را اضافه کنید و برای چند دقیقه همه مواد را باهم تفت بدهید. 

نوبت به اضافه کردن آب می‌رسد! آب داغ را به قابلمه اضافه کنید و نیم ساعت به اشکنه اجازه بدهید تا خوب جا بیفتد. در پایان تخم‌مرغ‌ها را داخل قابلمه بشکنید و هم بزنید. چند دقیقه دیگر هم زمان بدهید تا تخم‌مرغ‌ها پخته شوند. اشکنه اسفناج را می‌توانید مثل آبگوشت همراه با نان و ترشی نوش جان کنید.

بیشتر بخوانید: ۱۰ غذای گیاهی ایرانی خوشمزه برای شهرهای مختلف

آبگوشت آجیل ؛‌ یک غذای کمتر شناخته‌شده

در لیست غذاهای محلی و سنتی تهران نام آبگوشت آجیل شاید حتی به گوش خیلی از تهرانی‌ها هم نخورده باشد! این غذا از خوردنی‌های محبوب مردم تهران قدیم است که معمولا به‌عنوان یک سحری مقوی و پرانرژی آن را مصرف می‌کردند تا موقع روزه گرفتن دچار ضعف نشوند.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: پیاز خورد شده 1 عدد متوسط + روغن + رب گوجه‌فرنگی + ادویه (زردچوبه-نمک-دارچین) + نخود 40 گرم + لوبیاچیتی 60 گرم + جوی پوست‌کنده و گندم هرکدام 30 گرم + گوشت گوسفندی (ترجیحا ماهیچه یا گردن) 350 گرم + گردو، فندق، خلال پسته و خلال بادام هرکدام یک‌چهارم پیمانه + زعفران دم‌کرده + سیب‌زمینی 1 عدد بزرگ

روش تهیه: طبق معمول همه غذاهایی که حبوبات در آن‌ها استفاده می‌شود برای تهیه آبگوشت آجیل هم باید نخود، لوبیا و البته گندم و جو را از روز قبل خیس کنید. ابتدا پیاز خرد شده را در یک قابلمه مناسب با روغن تفت بدهید و سپس ادویه و رب گوجه به آن اضافه کنید. گوشت خرد شده، حبوبات خیس‌خورده، گندم و جو را به قابلمه اضافه کنید و مقداری آب روی همه آنها بریزید. وقتی آب به جوش آمد درب قابلمه را ببندید و حرارت را کم‌کم کنید تا حبوبات و گوشت بپزند. حدود یک ساعت بعد گردو، فندق، خلال پسته و خلال بادام را اضافه کنید. نیم ساعت مانده به پختن غذا سیب‌زمینی را خورد کرده و به قابلمه اضافه کنید. می‌توانید در این مرحله ادویه و زعفران را هم اضافه کنید.

بیشتر بخوانید: بهترین رستوران های تهران ؛ ده رستوران مورد علاقه غذادوستان پایتخت

دمی بلغور جو تهرانی ؛ یکی از غذاهای محلی تهران

برای اینکه آشنایی بیشتری با بلغور پیدا کنید باید بگوییم که بلغور همان گندم، جو یا هر غله دیگری است که در آسیاب آن را به شکل خردشده در می‌آورند؛ اما مثل آرد نرم نیست.

یکی دیگر از غذاهای خوشمزه و محلی تهران که ماده اصلی آن بلغور جو است دمی بلغور جو نام دارد که خاستگاه آن منطقه لواسان تهران است. این غذای خوشمزه و پرکالری سرشار از پروتئین و فیبر است و می‌تواند یک غذای بسیار مقوی به‌خصوص برای ورزشکارانی که بدنشان به پروتئین بالا نیاز دارد باشد.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: حبوبات (لوبیا قرمز-لوبیا چیتی- نخود- عدس) هرکدام حدود 40 گرم + برنج 100 گرم + بلغور جو 200 گرم + سبزیجات (گشنیز-تره-جعفری-اسفناج) حدود 250 گرم + نعنا داغ و پیازداغ هرکدام 2 قاشق غذاخوری + ادویه (نمک-فلفل-زردچوبه- دارچین)

روش تهیه: بلغور جو، لوبیا قرمز، لوبیاچیتی و نخود را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن‌ها را بگیرید. برنج (ترجیحا ایرانی) را حدود دو ساعت قبل در آب خیس کنید و کمی نمک هم به آن اضافه کنید. آب بلغور و حبوباتی که از شب قبل خیس خورده‌اند را دور بریزید و آن‌ها را با مقداری آب داخل قابلمه بریزید و روی حرارت کم قرار بدهید. درب قابلمه را به‌صورت نیم‌بسته بگذارید و اجازه بدهید حبوبات برای یک ساعت بپزند. بعد از گذشت یک ساعت سبزیجات و عدس را داخل قابلمه بریزید. 

به میزان دلخواهتان ادویه به غذا بزنید و نعنا داغ و پیازداغ را به مواد داخل قابلمه اضافه کنید. در آخر وقتی‌که آب غذا تا حدود زیادی گرفته شد برنج خیس‌خورده را اضافه کنید و همه مواد را خوب هم بزنید. اجازه بدهید دمی بلغور برای یک ساعت دم بکشد و همه مواد دست‌به‌دست هم بدهند.

بیشتر بخوانید: رستوران سنتی عالی قاپو ؛ معماری و بوی غذای ایرانی

سرگنجشکی

سرگنجشکی که به آن کله گنجشکی یا کوفته قلقلی هم گفته می‌شود از غذاهای لذیذ و خوش طعم و جزو غذاهای محلی تهران است که قدمت آن به دوره قاجار برمی‌گردد.

الان سرگنجشکی با اسم‌های مختلف و کمی تفاوت در جزئیات در شهرهای دیگر هم پخته می‌شود؛ اما برای تهران است. اندازه کوفته‌های این غذا تقریبا شبیه کله گنجشک است و به همین خاطر به این غذا سرگنجشکی یا کله گنجشکی می‌گویند. سرگنجشکی را می‌توانید به‌عنوان ناهار، شام و پیش‌غذا همراه با برنج یا نان نوش جان کنید.

مواد موردنیاز برای 4 نفر: گوشت چرخ‌کرده 350 تا 400 گرم + سیب‌زمینی 2 عدد + پیاز 2 عدد + رب گوجه‌فرنگی 1 تا 2 قاشق غذاخوری + ادویه + روغن

روش تهیه: برای تهیه سرگنجشکی باید کارها را در دو مرحله پیش ببرید. ابتدا یک پیاز را رنده کنید و آب آن را کاملا بگیرید. پیاز رنده شده را همراه با ادویه به گوشت اضافه کنید و حسابی ورز بدهید. با استفاده از مایه گوشت کوفته‌هایی به اندازه کله گنجشک درست کنید و داخل یک سینی بچینید و به یخچال منتقل کنید تا به‌اصطلاح خودشان را بگیرند!

در مرحله دوم باید سس غذا را آماده کنید. پیاز دیگر را به‌صورت نگینی خرد کنید و با استفاده از مقداری روغن داخل قابلمه تفت بدهید تا طلایی‌رنگ بشود. ادویه و رب گوجه را به پیاز اضافه کنید و هم بزنید. مقداری آب داخل قابلمه بریزید و کوفته‌های گوشتی را به قابلمه اضافه کنید. در آخر سیب‌زمینی‌ها را به‌صورت نگینی خرد کنید و به مخلوط سس و کوفته‌ها اضافه کنید. 45 دقیقه تا 1 ساعت بعد سرگنجشکی آماده است و می‌توانید با برنج یا نان در کنار سایر مخلفات از مزه آن لذت ببرید.

هفت رنگ پلو ؛ یکی از غذاهای اصیل تهران

همان‌طور که از اسمش مشخص است با یک غذای رنگارنگ و پرملات طرف هستیم! هفت رنگ پلو درواقع از هفت نوع پلوی مختلف شامل باقلا پلو، سبزی پلو، رشته پلو، آلبالو پلو، ماش پلو، عدس پلو و پلو سفید تشکیل می‌شود که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و یک ترکیب خوش‌رنگ و خوشمزه خلق می‌کنند.

این غذا یکی از معروف‌ترین غذاهای محلی تهران است که در زمان‌های قدیم در خانه‌های افراد ثروتمند و در مهمانی‌های مفصل و آن‌چنانی پخته می‌شد و همراه با مرغ، گوشت بره، کبک یا بوقلمون خورده می‌شد.

آب جوجه ؛  کم خرج و خوشمزه

برخلاف هفت رنگ پلو که مخصوص شکم افراد ثروتمند و سفره‌های مهمانی‌های سطح بالا بود، در تهران قدیم مردم بی‌بضاعت و فقیر غذایی به اسم آب جوجه می‌پختند و از آن برای تامین نیازهای بدنشان استفاده می‌کردند. 

در آن زمان‌ها برنج به فراوانی چیزی که امروز می‌بینیم وجود نداشت و افراد فقیر در طول سال حتی یک‌بار هم شانس خوردن برنج را پیدا نمی‌کردند! آب جوجه در کنار اشکنه، کله‌جوش، تخم‌مرغ، نان و کره، حلوا، نان و انجیر، نان و چای شیرین و نان و هندوانه به‌عنوان سحری یا افطاری مصرف می‌شد. برای تهیه آب جوجه باید شکمبه، شیردان و ریه گوسفند را با آب می‌شستند و بدون ادویه می‌پختند.

بیشتر بخوانید: غذاهای تبریز؛ در تبریز چی بخوریم؟

کوفته دست به گردن ؛ فلسفه نام جالبش را بخوانید.

یکی دیگر از غذاهای محلی تهرانی‌ها که وجه‌تسمیه جالبی دارد کوفته دست به گردن است. احتمالا نام این غذا حتی برای بعضی از اهالی شهر تهران هم ناآشنا است! درباره علت نام‌گذاری این غذا عده‌ای از مردم قدیم باور دارند که چون برای تهیه این غذا از گوشت گردن استفاده می‌شده این نام را بر روی آن گذاشته‌اند. برخی دیگر اعتقاد دارند که نام غذا به خاطر زود حاضر شدنش کوفته دست به گردن گذاشته شده است. آن‌ها می‌گویند کوفته دست به گردن آن‌قدر زود درست می‌شود که تا یار دست در گردن یار بیندازد غذا آماده شده است!

مواد موردنیاز برای 4 نفر: گوشت چرخ‌کرده 300 گرم + برنج نصف پیمانه + پیاز 2 عدد متوسط + آرد نخود 2 قاشق غذاخوری + تخم‌مرغ 1 عدد + نعنا خشک و شوید خشک هرکدام 2 قاشق غذاخوری + رب گوجه‌فرنگی 2 قاشق غذاخوری + روغن + ادویه

روش تهیه: برنج را حدود 1 تا 2 ساعت پیش از شروع آشپزی خیس کنید. ابتدا برنج خیس خورده را داخل یک قابلمه آب جوش بریزید و بعد از 10 دقیقه آبکش کنید. گوشت چرخ شده، نعنا و شوید خشک، یک پیاز رنده شده، تخم‌مرغ، آرد نخود، ادویه و نصف استکان زعفران دم‌کرده را همراه با برنج داخل ظرف بریزید و خوب ورز بدهید تا یک مایه یکدست به دست بیاید. مقداری روغن داخل تابه بریزید و با استفاده از مایه کوفته‌های بیضی‌شکل ایجاد کنید و آرام داخل روغن بگذارید تا سرخ بشوند.

در مرحله بعد باید سس کوفته را آماده کنید. پیاز باقی‌مانده را به‌صورت نگینی خرد کنید و در یک قابلمه مناسب با روغن سرخ کنید. رب گوجه‌فرنگی و در صورت تمایل مقداری گوجه‌فرنگی خورد شده نگینی به قابلمه اضافه کنید. نصف اسکان زعفران باقی‌مانده را همراه با ادویه اضافه کنید و در آخر مقداری آب داخل قابلمه بریزید. کوفته‌های سرخ شده را داخل سس بگذارید و یک ساعت زمان بدهید تا مزه سس به خورد آن‌ها برود. کوفته دست به گردن شما آماده است!

لوبیا پلو ؛ معروف و راحت

احتمالا با خودتان می‌گویید لوبیا پلو که غذای محلی ویژه تهران نیست! بله؛ در شهرهای مختلف انواع مختلفی از لوبیا پلو پخته می‌شوند و لوبیا پلوی تهران هم یکی از خاص‌ترین‌ها و محبوب‌ترین‌ها است.

لوبیا پلو درگذشته در فصل برداشت لوبیا سبز پخته می‌شد؛ اما در حال حاضر به لطف وجود انواع مواد غذایی در هر فصلی از سال هیچ محدودیتی وجود ندارد. لوبیا پلویی که تهرانی‌ها می‌خورند و خیلی هم عاشقش هستند با استفاده از گوشت چرخ‌کرده یا گوشت تکه‌ای تهیه می‌شود و معمولا در کنار سالاد شیرازی یا ماست و خیار خورده می‌شود. شاید پختن لوبیا پلو در ظاهر ساده باشد؛ ولی باید فوت‌وفن کار را بلد باشید تا بتوانید از لوبیا و برنج یک غذای به این خوشمزگی درست کنید.

مواد موردنیاز: لوبیا سبز 3 پیمانه (یا لوبیا چشم‌بلبلی) + برنج 4 پیمانه + گوشت چرخ شده یا تکه‌ای 300 گرم + رب گوجه‌فرنگی 2 قاشق غذاخوری + پیاز 1 عدد متوسط + سیر 2 حبه + گوجه‌فرنگی 2 عدد متوسط + ادویه + روغن

روش تهیه: ابتدا لوبیا سبز یا لوبیای چشم‌بلبلی را پاک کنید و بشورید. اگر از لوبیا چشم‌بلبلی استفاده می‌کنید چند ساعت قبل از پخت غذا لوبیاها را خیس کنید؛ ولی اگر از لوبیا سبز تازه استفاده می‌کنید بعد از شستشو آن‌ها را خرد کنید. پیاز را به‌صورت نگینی خرد کنید و همراه با سیر خرد شده داخل تابه بریزید و در روغن تفت بدهید. گوشت چرخ شده یا خورد شده را به پیاز و سیر اضافه کنید و تفت بدهید تا رنگ گوشت تغییر کند. در این مرحله باید گوجه‌فرنگی‌ها را به شکل نگینی خورد کرده و به تابه اضافه کنید. وقتی آب گوشت و گوجه تمام شد لوبیا را اضافه کنید و پس‌ازآن رب گوجه‌فرنگی را هم به مواد داخل تابه اضافه کنید.

در مرحله دوم باید برنج را داخل قابلمه آب جوش بریزید و وقتی‌که مغز برنج نرم شد آن را آبکش کنید. برنج را بعد از آبکش کردن داخل قابلمه بریزید و به‌صورت لایه‌لایه مایه لوبیا پلو را به آن اضافه کنید. کف قابلمه را می‌توانید با سیب‌زمینی حلقه‌حلقه بپوشانید تا در کنار لوبیا پلو از مزه ته‌چین سیب‌زمینی هم لذت ببرید.

شما از این لیست چندتای آن را بلد بودید؟ چه غذاهای محلی تهارنی دیگری می‌شناسید؟ روش پخت شما هم مثل این متن بوده یا روش‌های خاص خودتان را دارید؟ از تجربیات خود برای ما بنویسید.

راستی اگر برای تهران‌گردی آمده‌اید می‌توانید با رزرو اقامتگاه در پینورست یک اقامت دوست‌داشتنی را در این شهر را تجربه کنید. در پینورست انواع آپارتمان های لوکس استخردار یا سوئیت‌های خوش قیمت در شهر تهران برای شما گلچین شده تا باتوجه به سلیقه و نیاز خود انتخاب کنید.

محمدرضا قاسم شیرازی

دانشجوی ژنتیک دانشگاه اصفهان - عاشق روانشناسی و نویسندگی
من خستگی ناپذیرم؛ خستگی ناپذیر از سفر کردن، دیدن چیزهای جدید و نوشتن