از سر تا ته پارک جنگلی باراجین قزوین

پارک جنگلی باراجین (که در واقع اسمش بوستان فدک است)، یک مجموعه‌ی بزرگ است از امکانات تفریحی و رفاهی، که به خاطر قرار گرفتن در ارتفاع، آب و هوای خوبی دارد و نزدیکی‌اش به شهر قزوین باعث شده مردم، از پیر تا جوان، بیشتر روزهای تعطیل یا وقت‌های تفریحشان را آنجا بگذرانند.

فضای سبز؛ پارک نیمه جنگلی

خود قزوینی‌ها اعتقاد دارند پارک جنگلی باراجین یک پروژه شکست‌خورده است! دلیل آن هم درخت‌های کوتاهی‌ست که هنوز بعد از سال‌ها، به خاطر آب‌وهوای شهر آنقدر که باید رشد نکرده‌اند تا پارک جنگلی را به یک پارک جنگلی واقعی تبدیل کنند.

البته این درخت‌های کوتاه حتی ذره‌ای در علاقه قزوینی‌ها به پارکشان تاثیر نداشته. خیلی از مردم شهر در طول هفته و آخر هفته‌ها برای دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه توی پارک جمع می‌شوند، جوجه کباب درست می‌کنند و از زمین بازی و امکاناتش استفاده می‌کنند.

پارک فدک تعداد زیادی آلاچیق هم دارد که فضا را برای پیک‌نیک بهتر و راحت‌تر می‌کند.

آب‌وهوای خوب، فضای وسیع و چشم‌انداز زیبای شهر از آن بالا، دلایل کافی هستند که فضای سبز پارک را برای وقت گذراندن انتخاب کنید.

پارک جنگلی باراجین یک شهربازی بزرگ هم دارد که انواع وسایل بازی و سرگرمی را داخلش پیدا می‌کنید. چه اهل هیجان و ترس و ریسک زیاد باشید و چه بازی‌های کم‌خطر را ترجیح بدهید، به هر حال در شهربازی دالفک بهتان خوش می‌گذرد.

اگر از شهربازی و وسایلش می‌ترسید و حتی کم‌خطرترین وسایل را هم  نمی‌خواهید امتحان کنید و نگرانید که کنار دوستانتان حوصله‌تان سر برود، اصلا نگران نباشید؛ بروید سراغ بازی‌های شانسی و مهارتی مثل بولینگ و گردونه شانس و انداختن استکان با یک پرتاب توپ و … واقعا بهتان خوش می‌گذرد!

اینجا برای آن‌هایی هم که هیجان‌دوست هستند و آرام و قرار ندارند، سفینه فضایی، سرسره سقوط آزاد، پیست پرش در آسمان و چرخ و فلک را مهیا کرده‌اند.

اگر با کودکان به دالفک می‌روید هم چند وسیله بازی خوب مخصوص بچه‌ها هست که ذوق‌زده‌شان کند.

دهکده طبیعت زمین بزرگی‌ست که گونه‌های مختلف جانوری را درون خودش جا داده و محیطی امن برایشان فراهم کرده. اینجا می‌توانید به حیوانات غذای مخصوص خودشان را بدهید و در حضور مدیر مجموعه حتی لمسشان کنید.

نادر رضا نوری مدیر دهکده حیات طبیعت مرد عجیبی‌ست که رابطه دوستانه‌اش با حیوانات زبان‌زد شده است. حمایت او از حیوانات آسیب‌دیده باعث شده خیلی از حیوانات دهکده طبیعت در واقع حیواناتی باشند که درمان شده‌اند و اینجا به حیاتشان ادامه می‌دهند یا گونه‌های جانوری در خطر انقراضی باشند که نیاز به مراقبت بیشتر دارند.

دهکده طبیعت باراجین یک محیط خوب برای آموزش گونه‌های مختلف جانوری به بچه‌ها هم هست.

در مجموع پیشنهاد می‌کنم جای رفتن به باغ‌وحش‌هایی که حیوانات را در قفس زندانی کرده‌اند و زجر می‌دهند، به تماشای این دهکده بروید و از حال خوب حیوانات کیف کنید

جاده سلامت؛ محبوب قلب قزوینی‌ها

جاده سلامت باراجین با اینکه تفاوت زیادی با جاده‌های سلامت شهرها و پارک‌های دیگر ندارد، اما بین قزوینی‌ها محبوبیت خیلی زیادی دارد.

تقریبا به صورت میانگین از هر خانواده قزوینی، حداقل یک نفر، یکی دو ساعت هفته را در مسیر جاده سلامت می‌گذراند. (اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست) با اینکه از چند قزوینی پرس‌وجو کردم، به نتیجه خاصی برای دلیل این محبوبیت پیدا نکردم و ظاهرا خود قزوینی‌ها آدم‌های اهل ورزش و سلامتی هستند.

جاده سلامت یک مسیر پیاده‌روی‌ست که از دانشگاه آزاد باراجین، یعنی کنار اتوبان، شروع می‌شود و تا ورودی پارک جنگلی ادامه دارد. اینجا هم مثل بقیه جاده‌های سلامتی که در پارک‌ها دیده‌اید، یک فضا برای پیاده‌روی و دویدن دارد و کنارش هم وسایل ساده ورزشی گذاشته‌اند. یک مسیر دوچرخه‌سواری و ایستگاه کرایه دوچرخه هم دارد که اگر اهل دوچرخه‌سواری باشید به کارتان می‌آید.

تالار شهر و تفریح‌های ورزشی دیگر

در کل اگر اهل ورزش و تندرستی و سلامتی باشید، باراجین را بیشتر دوست خواهید داشت! چون هرطرف که بروید، می‌توانید یک فعالیت ورزشی انجام دهید؛ اول از همه تالار شهر است که صدایتان می‌کند.

تالار شهر قبل از شروع پارک جنگلی و روبروی دانشگاه باراجین ساخته شده و هم استخر دارد، هم بیلیارد و بولینگ و سالن بدنسازی.

بعد از تالار شهر، باراجین به خاطر پیست موتور و آفرودش پرطرفدار است. خصوصا آخر هفته‌ها، مردم زیادی برای موتور سواری و آفرود به باراجین می‌آیند و خیلی‌ها هم فقط برای تماشایشان کنار پیست حاضر می‌شوند.

باراجین یک ایستگاه پاراگلایدر هم دارد که هم برای آموزش می‌توانید بروید و هم برای پاراگلایدر سواری.

اینجا یک رستوران هم دارد که بعد از حسابی فعالیت کردن می‌توانید دلی از عزا دربیاورید و غذاهای خوب بخورید.

شکم گردی در باراجین؛ ایرانی و فرنگی

خب دیگر فکر کنم حسابی از گردش خسته شدید و نیاز به شکم‌گردی دارید.

توی همان پارک از هر کسی بپرسید، ردیف قهوه‌خانه‌های باراجین را بهتان نشان می‌دهد؛ قهوه‌خانه‌ها و سفره‌خانه‌ها نزدیک به امامزاده اسماعیل باراجین هستند و بیشتر جوان‌ترها آنجا جمع می‎شوند. اگر به امید قلیان دنبال قهوه‌خانه هستید، توی قزوین و باراجین دنبالش نگردید. قلیان در قزوین کلا ممنوع است و توی این قهوه‌خانه‌ها هم سرو نمی‌شود.

تازگی یک مجموعه اقامتی به اسم بام‌سان توی باراجین ساخته‌اند که رستورانش هم غذای ایرانی دارد و هم غذای فرنگی. هم توی فضای داخلی میز و صندلی دارد و هم بیرون و توی منظره‌های زیبای طبیعی.

البته بام‌سان بیشتر به‌خاطر کلبه‌های اقامتی‌اش که روزانه اجاره داده می‌شود معروف است. اما رستورانش هم بین باراجین‌گردها طرفدارد دارد.

مجموعه تالار شهر هم که جلوتر درباره‌اش خواندید، رستوران‌ها و کافی‌شاپ‎هایی دارد که به‌خصوص برای دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه فضای مناسبی هستند.

 یک سری کافه‌های سیار هم گوشه و کنار باراجین پیدا می‌کنید که می‌توانید ازشان چای و قهوه بگیرید. اگر دیروقت گذرتان به باراجین افتاد و هیچ کافه و رستورانی باز نبود، حتما یکی از همین کافه‌های سیار سر راهتان می‌بینید که هنوز باز هستند. خوبی این کافه‌ها هم این است که می‌توانید نوشیدنی‌تان را رو به چشم‌انداز شهر میل کنید.

بیشتر بخوانید: شیرینی های محلی ایران، شیرینی‌هایی که در دلتان قند آب می‌کنند

تا به حال به قزوین سفر کرده‌اید؟ یا به پارک جنگلی باراجین رفته‌اید؟ برایمان در مورد تجربه سفرتان بنویسید. چه جاهایی را دیدید و چه تفریحاتی را بیشتر دوست داشتید؟ خاطره‌تان خوب است یا بد؟ به نظرتان برای سفر به این پارک جنگلی باید چه چیزهایی همراه داشت؟

اگر قصد سفر به باراجین را دارید و تنها چیزی که جلویتان را گرفته نداشتن اقامتگاه مناسب است، نگران نباشید. برای اجاره سوئیت سری به پینورست بزنید.

شاید دوست داشته باشید بدانید ایده پینورست چطوری شکل گرفت. پینورست از سفر دسته‌جمعی یک سری دوست به شمال شروع شد. آن‌ها دنبال جای بکر و زیبایی می‌گشتند که خیلی وقت پیش اتفاقی به آن برخورده بودند. ولی عوضش به درهای بسته و ویلاهای خصوصی برخوردند. اینجا بود که هسته مرکزی ایده پینورست شکل گرفت. تا هیچ جای بکری که در سفر به آن برمی‌خورید پشت درهای بسته نباشد.