آبشارهای بکر ایران – ۱۰ آبشار برای عاشقان آب و طبیعت

آبشار یکی از جالب‌توجه‌ترین پدیده‌های طبیعی است. با این که به ظاهر اتفاق بسیار ساده‌ای است. آبی که از ارتفاع زیاد به پایین سقوط می‌کند نباید اینقدر هم طرفدار داشته باشد. ولی به طرز عجیبی آدم‌ها به سمتش کشیده می‌شوند و همین پدیده‌ی ساده تصاویر بی‌نظیری را در طبیعت درست می‌کند. آدم‌ها دلشان می‌خواهد در کنار صدای آب خروشان که همه‌ی صداهای دیگر را توی خودش غرق می‌کند به پیک‌نیک بروند و مدتی همه‌ی سر و صدای دیگر را فراموش کنند. در این لیست ۱۰ آبشار بکر ایران را به شما معرفی می‌کنیم.

آبشار یخی نوا؛ اینجا خبری از صدای آب نیست

اینجا همه‌چیز یخ‌زده است. خبری از آب و سرازیر شدنش از ارتفاع نیست. تنها یخ می‌بینید و سرما. آبشار یخی نوا مرتفع ترین آبشار خاورمیانه است. ۵۱۰۰ متر ارتفاع دارد و برای دیدنش باید به کوه دماوند بروید.

ابتدا ده پلور را پیدا کنید و به آنجا بروید. به رستوران سالاری که رسیدید، ۲۰۰ متر جلوترش خروجی ده نوا را پیدا می‌کنید. راستی چرا نوا؟ علت نامگذاری این ده چیست؟

در این منطقه بادهای شدیدی می‌وزد. اما در روستای نوا کمتر باد می‌پیچد. وا در زبان مازندرانی یعنی باد. پس معنای نوا می‌شود: نه به علاوه باد.

از روستای نوا یک ساعت که کوه‌پیمایی کنید، به آبشار یخی نوا می‌رسید، یکی از آبشارهای بکر ایران.

آبشار نوا صاف نیست، چون از قندیل‌هایی شکل گرفته که روی هم سوار هستند. ارتفاع آبشار ۸ تا ۱۲ متر است، کاملا مناسب گروه‌های یخ‌نوردی. در آبشار نوا به دنبال صدای آب نباشید، مگر در روزهای خاصی از سال.

در تابستان‌ها حوالی ظهر، دما به بالای صفر می‌رسد. یخ‌ها اندکی ذوب می‌شوند و باریکه‌ای از آب جاری می‌گردد. اگر دوست دارید جریان آب را در دل کوه‌های یخی ببینید، تابستان به آبشار یخی آمل بروید.

آبشار دارنو؛ ۷ آبشار کنار هم

بیشتر شبیه به خواب می‌ماند. آبشارهای ۷ گانه دارنو در نوشهر، شما را جادو می‌کنند. برای دیدن آبشار دارنو باید مسیر را با دقت طی کنید.

ابتدا به جاده معدن نوشهر بروید تا به دریاچه فراخین برسید. فراخین هم خودش طبیعتی رویایی دارد.

به دو راهی که رسیدید، راه راست را انتخاب کنید. از این جا به بعد باید ۳ کیلومتر پیاده بروید. حدودا ۴۰ دقیقه در راه خواهید بود.

در مسیر آبشاری کوچکتر را می‌بینید. رودخانه هم سر راهتان است و باید از آن عبور کنید.

بهتر است یک راهنما همراهتان باشد. راه‌های جنگلی شبیه به هم هستند، پس احتمال بیراهه رفتن وجود دارد.

لباس و کفش مناسب هم داشته باشید. آبشار دوم، آبشار دارنو است بلندترین آبشار در بین ۷ آبشار دیگر و یکی از آبشارهای بکر ایران. دارنو دو پله است و از ارتفاع ۲۵ متری سرازیر می‌شود. شاید فقط در خواب بتوان چنین منظره زیبایی را دید.

یک دریاچه کوچک نیز پایین آبشار دارنو شکل گرفته. می‌توانید در آن بپرید و تنی به آب بزنید.

از تهران تا آبشار دارنو حدودا ۲۵۰ کیلومتر راه است. تقریبا ۴ ساعت در راه هستید تا به دارنو برسید.

روی نقشه ببینید!

اگر دوست دارید در جنگل بمانید، چادر مسافرتی مناسب و تجهیزات کافی همراهتان ببرید. جای مناسبی برای اقامت در اطراف آبشار دارنو وجود ندارد. بهتر است شب را در نوشهر بگذرانید.

آبشار شاه لولاک؛ زیارتگاه مقدس

آبشار شاه لولاک هم زیباست و هم تاریخچه‌ای دو هزار ساله دارد. تنها راه دیدن آبشار شاه لولاک، رفتن به شهر باغ بهادران در جاده اصفهان به شهرکرد است. در شهر چهارراه را پیدا کنید و به سمت چرمهین بروید. به میدان شهرداری چرمهین که برسید، بلوار آبشار مشخص است.

باید ماشینتان را در پارکینگ بگذارید و ۱۵ دقیقه‌ای پیاده بروید. پله‌های آبشار شاه لولاک شیب زیادی دارند. محلی‌ها آبشار را شالورا، شاهلورا، شالوران و حوض می‌نامند. در پس این اسامی، افسانه‌هایی شنیدنی نهفته است.

مردم اطراف آبشار، هر سال ۸ خرداد مراسم شالورا جاری برگزار می‌کنند. ۷۰ روز از نوروز که می‌گذرد، خانواده‌ها غذا تهیه می‌کنند و هر کدام در گوشه‌ای از آبشار شاه لولاک می‌نشینند. این آداب و رسوم، شاه لولاک را به یکی از آبشارهای بکر ایران تبدیل کرده.

در روزگاران قدیم، مردم به طبیعت احترام می‌گذاشتند. از نظر آنها آلوده کردن جنگل و از بین بردن آن، گناهی بزرگ بود.

مراسم شالورا جاری ۳ تا ۷ روز طول می‌کشد. در این آیین، بانوان سنگی خاص را زیارت می‌کنند. مراسم چهل دختران آبشار شاه لولاک نیز داستان جالبی دارد.

می‌گویند در گذشته ۴۰ دختر به آبشار پناه برده و از صاحب لولاک کمک می‌خواهند. کوه نیز دهان باز کرده و دخترها را در دلش جا می‌دهد.

حالا هر کسی که خواسته‌ای دارد، از هر نقطه‌ای خودش را به غار چهل دختران می‌رساند، بلکه به مراد دلش برسد.

آبشار شاه لولاک در زمستان هم دیدنی است. آب یخ می‌زند و قندیل هایی ۷۰ متری شکل می‌گیرند.

منطقه تفریحی نیز کنار آبشار شاه لولاک ساخته شده. می‌توان در آلاچیق‌های نزدیک آبشار چند شبی اقامت داشت.

روی نقشه ببینید!

آبشار آب ملخ، آبشاری که ملخ‌ها را می‌کشد

آبشار آب ملخ فاصله زیادی تا تهران دارد. باید ۶۷۰ کیلومتر در جاده بروید تا به آبشار برسید. آب ملخ ۶۰ کیلومتری شهرستان سمیرم است، درست در کنار روستای آب ملخ و غرب کوه دنا.

در جاده سمیرم-یاسوج بعد از روستای چهار راه، جاده‌ای خاکی جلویتان سبز می‌شود. به دوراهی که رسیدید، سمت چپ بروید و ۷ کیلومتر به راهتان ادامه دهید. پس از آن روستای آب ملخ را خواهید دید.

شاید فکر کنید اسم آبشار کمی عجیب است، اصلا چرا همچین نامی روی آن گذاشته اند؟ حتما دلیلی داشته که آب ملخ یکی از آبشارهای بکر ایران لقب گرفته.

آب آبشار آب ملخ خاصیت جالبی دارد. مواد شیمیایی درون آب، ملخ های مهاجم را می‌کشند. برای همین کشاورزها مزارعشان را با آب آبشار سیراب می‌کنند.

به آب ملخ آبشار تخت سلیمان هم می‌گویند. یک سنگ بزرگ دو طرف دره را به هم وصل می‌کند. درست مانند یک پل طبیعی. می‌گویند اینجا محلی بوده که حضرت سلیمان روی آن می‌نشسته و آبشار را نگاه می‌کرده.

بهترین زمان رفتن به آبشار آب ملخ، ۶ ماه اول سال است. حتما بهار و تابستان به دیدن آبشار بروید. درختان سرسبز هستند و آبشار نیز پرآب‌تر است.

بیشتر بخوانید: آبشار یاسوج ، خروشی برآمده از چشمه های کوه زاگرس

آبشار اولن، این آبشار از دل فیلم‌های وسترن آمده!

در 40 کیلومتری شمال غرب مرند است. برای دیدن آبشار دره اولن باید وارد جاده مرند – جلفا شوید. اینجا هوا همیشه خنک است. روستای میاب در کنار آبشار اولن، ۲۰۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. هوا در تابستان به زحمت به ۳۰ درجه می‌رسد.

در خرداد و آغاز فصل تابستان، آبشار پرآب و زیبا می‌شود. بهتر است در این فصل از آبشار اولن دیدن کنید. آبشار فقط ۵ دقیقه با روستای میاب فاصله دارد. مسیرش هم هموار است و دیدنش کار سختی نیست. ارزشش را دارد به خاطر دیدن یکی از آبشارهای بکر ایران ، کمی سختی بکشید.

اگر اهل کوه‌نوردی باشید، می‌توانید به قله کیامکی یا به قول محلی‌ها کمچی داغ هم بروید. صعود به قله کیامکی کار سختی است. باید کوه‌نوردی حرفه ای باشید تا مشکلی برایتان پیش نیاید.

ییلاق قره چی هم در همان نزدیکی‌ها است. دشتی پر از گل های زیبای محمدی که در بهار و تابستان بسیار زیبا است. مردم روستای میاب به کشاورزی و دامداری مشغول هستند. گلاب میاب هم شهرت زیادی دارد و به شهرهای دیگر صادر می‌شود.

آبشار جندق

کمی که در کویر راه بروید، گرما و تشنگی کاری می‌کند که سراب بینید. اما در جندق خبری از سراب نیست، آبشار جندق و دریاچه تفریحی آن واقعیت دارد.

از سمت دامغان وارد جاده معلمان به جندق شوید. تابلوی آبشار جندق در ۱۳ کیلومتری شهر قرار دارد. اصلا چگونه ممکن است در کنار کویر اسرار آمیز ریگ جن، آب و آبشار وجود داشته باشد؟ به خاطر همین است که آبشار جندق در لیست آبشارهای بکر ایران قرار گرفته.

محمد حشمت، فرد خوش‌فکری است که یک قنات قدیمی را بازسازی کرده و مجموعه تفریحی جندق را راه انداخته. باید حتما به آبشار جندق بروید تا وجودش را باور کنید.

آبشار و مجموعه توریستی جندق، کاروانسرا و اقامتگاه بومگردی هم دارد. اگر دوست داشته باشید، می‌توانید چند شبی را در دل کویر صبح کنید.

بیشتر بخوانید: جدال آبشار با صخره های کوه تنگه واشی

آبشار طرزه

در ۲۵۰ کیلومتری اصفهان، روستایی به نام طرزه وجود دارد. در این منطقه سالی ۷۰۰ میلیمتر باران می‌آید. روستای طرزه پر از آبشارها و چشمه است. آبشار طرزه یکی از آبشارهای بکر ایران به شمار می‌آید.

آبشار طرزه در منطقه پشتکوه قرار گرفته. جایی که درختان جنگلی زیاد و آب و هوایی مطلوب دارد.

برای رفتن به آبشار طرزه، بهترین راه مسیر فریدونشهر به سیبک است. پس از وارد شدن به جاده، مسیر قلعه سرخ و پشتکوه موگویی را در پیش بگیرید تا به روستای طرزه برسید.

آبشار طرزه در تمام فصل‌ها دیدنی است. ۴۰ متر ارتفاع دارد و از کوه‌های زاگرس سرچشمه می‌گیرد. درختان بلوط و زالزالک و پرندگان زیبا، این منطقه را شبیه به بهشت جلوه می‌دهند. در منطقه پشتکوه، روستای عنایشت هم هست که دیدنش خالی از لطف نیست.

آبشار لادر

اصفهان چند آبشار دیدنی دارد. یکی از آنها آبشار لادر یا چشمه لادر واقع در خمینی شهر است.

برای رفتن به آبشار لادر، باید به جاده کمربندی خمینی شهر به نجف آباد بروید. جاده دسترسی به چشمه لادر هم با وجود کویری بودن، در نوع خود دیدنی است.

بهار بهترین فصل برای رفتن به آبشار لادر است، به خصوص ماه اردیبهشت. چشمه لادر امکانات تفریحی خوبی هم دارد. به آبشار که رسیدید، ماشین را در پارکینگ بگذارید. سپس می‌توانید روی سکوها رو به روی چشمه بنشینید. زیپ لاین و پل معلق چشمه لادر هم چند ساعتی شما را سرگرم می‌کنند.

این‌جا امکانات مناسبی دارد امکاناتی برای صخره‌نوردی، سیستم نورپردازی در غار و…که کار برای گردشگران راحت باشد.

آبشار پونه زار

آبشار پونه زار اصفهان، مملو از خزه های سرسبز است. بهترین مسیر برای رسیدن به آبشار، جاده خمینی شهر است.

به سمت فریدونشهر حرکت کنید و وارد جاده محلی شوید. پس از 40 دقیقه رانندگی، تابلوی آبشار پونه زار را می‌بینید. پونه‌های زیادی مزدیک آبشار رشد کرده اند. نام آبشار نیز  به همین دلیل پونه زار انتخاب شده.

یک کیلومتر دیگر که پیش بروید، به آبشار پونه زار می رسید. جاده دسترسی زیاد ایمن نیست، باید با سرعت کم رانندگی کنید. در زمستان نیز مسیر برف و یخبندان می‌شود. حتما تجهیزات کافی همراه داشته باشید.

خودرو را پارک کنید و پیاده به سمت آبشار بروید. مسیر پیاده‌روی آبشار پونه زار خوب نیست. افراد مسن و بچه ها نمی‌توانند این راه سخت را طی کنند. امکانات کافی هم وجود ندارد. وسایل مورد نیاز را از شهرهای اطراف تهیه کنید. با این حال ارزشش را دارد یکی از آبشارهای بکر ایران را ببینید.

می‌توان در آبشار پونه زار کمپ زد. به شرطی که امکانات کافی و چادر مسافرتی مناسب داشته باشید.

جایی برای ماندن کنار آبشار پونه زار وجود ندارد. باید در فریدونشهر نزدیک به آبشار اقامت داشته باشید.

اگر اهل طبیعت گردی و سفر باشید قطعا یکی از دغدغه‌های ذهنی‌تان انتخاب محل اقامت است. ما دلمان می‌خواست کاری کنیم تا هم شما با خیال راحت و فکر آسوده خوش بگذرانید هم هیچ یک از مناطق بکر طبیعت‌مان دستخوش ساخت و ساز و تخریب نشوند. داستان شکل‌گیری پینورست مفصل است که می‌توانید در صفحه اصلی سایت بخوانید. ما این‌جا برای شما انواع اقامتگاه‌ها را گلچین کرده‌‌ایم تا با توجه به سلیقه‌تان خانه روستایی، بومگردی، ویلا استخردار یا…هرنوع اقامتگاهی  را که می‌خواهید به راحتی رزرو کنید.

آبشار سیاه تاش

از دل کوه و جنگل سرازیر می شود، درست مثل چشمه‌های بهشتی. آبشار سیاه تاش املش، یکی از آبشارهای بکر ایران است.

آبشار سیاه تاش در ۲۰ کیلومتری املش است. ۲ کیلومتر هم باید در مسیر جنگل پیش بروید تا روستای پشت دره لنگه را پشت سر گذاشته و به آبشار برسید.

راهِ رفتن به آبشار سیاه تاش هموار نیست. باید کفش و لباس مناسب همراه داشته باشید. آبشار سیاه تاش پر آب است و آفتاب هم به سختی به آن می تابد. درختان جنگل همه جا را سایه کرده‌اند.

آب از ارتفاع 50 متری روی صخره‌ها و درختان سرازیر می‌شود. جنگل های اطاقور در این منطقه هم دیدنی هستند.

شما هم اهل کوهنوردی و دیدن آبشار هستید؟ کدام یک از آبشارهای ایران را دیده‌اید؟ کدام یک ا آبشارهایی که ما معرفی کردیم را دیده بودید؟ نظرتان درباره آن‌ها چیست؟ مسیر دسترسی به کدامشان راحت و کدامشان سخت بوده؟ اگر خاطره‌ای از رفتن به یک آبشار دارید برای ما در قسمت نظرات بنویسید چون برای ما قطعا خواندنی‌ست.

صدرا محمدی