امروز قصد داریم از روستا زرگر که با هر روستای دیگری که تابهحال دیدهایدفرق دارد صحبت کنیم.
ما در ایران حدود ۳۷ هزار روستای کوچک و بزرگ داریم. در سفر به استان قزوین و شهرستان آبیک به یکی از عجیبترین روستاهای ایران برمیخورید. روستای زرگر یا همان رومانلو، روستایی عجیبوغریب است که مردم آن هم رومانیایی بلدند و هم ترکی، هم ایرانیاند و هم اروپایی، ظاهری مثل آریاییها دارند اما مثل گلادیاتورها قد بلندند، فارسی خواندن را بلدند اما به زبان لاتین هم مینویسند.
روستای زرگر کجاست؟ شاید بارها مسیر تهران – کرج – قزوین را رفته و آمدهاید، حتی شاید تابلوی روستا را نیز در مسیر دیدهاید؛ اما تابهحال چیزی در مورد شگفتیهای روستای زرگر نشنیدهاید.
همانطور که گفتیم روستای زرگر در شهرستان آبیک استان قزوین قرار دارد و از روی نقشه در شمال غربی تهران و کرج قرار گرفته است.
فاصله روستای زرگر از آبیک از مسیر آزادراه کرج – قزوین ۲۲ کیلومتر است و اگر مسیر فرعی جاده کاظمآباد را انتخاب کنید تقریبا همان ۲۲ کیلومتر را باید طی کنید تا به روستا برسید. فاصله روستای زرگر از تهران ۱۱۴ کیلومتر و از کرج حدود ۶۵ کیلومتر است.
مسیر دومی هم وجود دارد که از سمت آزادراه تهران – ساوه باید تا بعد از رباطکریم و شهر پرند رانندگی کنید و از آنجا به دست راست بپیچید و از آزادراه غدیر خودتان را به روستای زرگر برسانید. البته ما مسیر دوم را پیشنهاد نمیکنیم چون هم عوارضی دارد و هم باید حدود ۵۰ کیلومتر بیشتر رانندگی کنید.
اگر مهرتان به دل اهالی روستا بیافتد آنوقت خواهید دید که برایتان سنگ تمام میگذارند. اهالی روستا همانطور که گفتیم هم ایرانی هستند و هم اروپایی. مردم روستای زرگر به زبان فارسی و ترکی و رومانویی صحبت میکنند و به بچههایشان هم آموزش میدهند که از همان دوران کودکی زبان زرگری را یاد بگیرند.
زرگریها چهره آریایی دارند و قامت بلندشان شمارا یاد وایکینگها و گلادیاتورها میاندازد. شغل و منبع درآمد اصلی اهالی روستای زرگر دامداری و کشاورزی است و آنها مسلمان و شیعه هستند.
آدابورسوم اهالی روستا هم در نوع خود بسیار جالبتوجه هستند و اگر کمی به این آدابورسوم فکر کنید خواهید فهمید که با چه قوم متمدن و درعینحال متعهدی طرف هستید. از آدابورسوم مردم روستا میتوانیم اشاره کنیم به اینکه؛ زمانی که دختر و پسر ازدواج میکنند هرگز به هم خیانت نخواهند کرد، زنی که همسرش فوت کند هرگز ازدواج مجدد نمیکند، زن و شوهر بعد از ازدواج از هم جدا نمیشوند و اگر کسی در روستا کار خلاف انجام دهد اهالی او را از روستا بیرون میکنند.
بیشتر بخوانید: از سر تا ته پارک جنگلی باراجین قزوین
تاریخ روستای زرگر هم واقعا عجیبوغریب است. هنوز دقیقا معلوم نیست که ریشه اجدادی اهالی این روستا به کجا و چه کشوری برمیگردد و چطور ممکن است قومی در ایران وجود داشته باشند که زبان گفتار و نوشتار آنها با بقیه مردم فرق دارد، ازلحاظ ظاهری نیز تفاوت آنها مشخص است و در کنار همه این تفاوتها آنها مسلمان شیعه هستند و آدابورسوم ایرانیان را بهخوبی میدانند و حتی خودشان هم آدابورسوم خاصی دارند.
حرفها و عقاید مختلفی درباره ریشه اهالی روستای زرگر و اینکه چطور ساکن این روستا در نزدیکی تهران شدهاند وجود دارد. بعضیها میگویند اجداد اهالی روستای زرگر در گذشتههای دور به ایران مهاجرت کردهاند و تصمیم به زندگی عشایری گرفتهاند. وقتیکه به زرگر رسیدهاند و روستای خوش آب و هوایی پیدا کردهاند که برای سکونت مناسب بوده است، همانجا ساکن شدهاند.
برخی اهالی روستا تعریف میکنند که در زمانهای قدیم پیرمردی در روستا زندگی میکرده که به زبان روسی مینوشته است اما امروزه دیگر اثری از آن پیرمرد و زبان روسی در روستا نیست. گروهی معتقدند رومانوها اصالتی ایرانی دارند و سربازان قزلباش شاهعباس صفوی بودهاند و عدهای دیگر میگویند رومانی زمانی بخشی از عثمانی یا ترکیه امروزی بوده و حالا مردم رومانی از روستایی نزدیک قزوین سر در آوردهاند.
تعدادی از اهالی خود روستا هم اعتقاد دارند که رگ و ریشه آنها به رم و ایتالیای قدیم برمیگردد و زبان رومانویی را دلیل این موضوع میدانند. آنها میگویند در زمان جنگ بین ایران و روم تعدادی از سربازان رومی به اسارت در آمدهاند، اما درنهایت چون ازلحاظ فیزیکی و بدنی قوی و درشت هیکل بودهاند بخشیده شدهاند و در روستایی در قزوین که امروزه روستای زرگر نام دارد ساکن شدهاند.
شاید جالبترین و عجیبترین ویژگی مردم این روستا زبان آنها باشد. اهالی روستای زرگر به زبان رومانو یا همان زبان زرگری صحبت میکنند و به زبان لاتین مینویسند. زرگری یا رومانو زبانی از تبار هندو اروپایی است که توسط کولیها مورد استفاده قرار میگرفت. زبان زرگری زیرشاخه زبان رومانیا آریایی در ایران است که در منطقه زرگر که در شهرستان آبیک قزوین قرار دارد به کار برده میشود.
وقتی زرگریها به زبان رومانویی باهم حرف میزنند حتی تشخیص دادن کلماتی که بکار میبرند هم ممکن نیست، چه برسد به اینکه بخواهیم معنی آنها را بفهمیم. رومانو یک زبان کامل است و حتی دستور زبان خاص خودش را هم دارد.
در سفر به روستای زرگر چیزی که در نگاه اول نظرتان را جلب میکند سادگی محیط روستا است، آنقدر ساده که دلتان میخواهد ساعتها در روستا قدم بزنید و از دیدن خانهها و همصحبتی با اهالی روستا لذت ببرید. از روستا که بیرون میزنید و به کوهپایههای سرسبز و گندمزارهای اطراف میروید، تنها چیزی که خواهید دید سرسبزی است و تنها چیزی که با تمام وجودتان حس میکنید هوای خنک و دلپذیر روستا است. گاهی اوقات باید تجمل و دغدغههای زندگی شهری را رها کنیم و درجایی مثل روستای زرگر از وجود واقعی خودمان لذت ببریم.
از روستا تا شهر قزوین تنها ۵۰ کیلومتر راه دارید، پس لذت سفرتان را با بازدید از آثار ارزشمند شهر قزوین کامل کنید و با کوله باری پر از دلخوشی راه بازگشت به خانه را در پیش بگیرید. اگر به قزوین رفتید حتما از سردر عالیقاپو، کاروانسرای سعد السلطنه، مجموعه باغ صفویه و خیابان سپه قزوین دیدن کنید.
بیشتر بخوانید: ۸ جای دیدنی برای اجاره کلبه چوبی وسط جنگل
خود روستای زرگر محل مناسبی برای اقامت ندارد، مگر اینکه شانس به شما رو کند و مهمان خانههای روستاییها باشید، یا اینکه خودتان جایی برای کمپینگ دستوپا کنید! اما در شهرهای اطراف روستا میتوانید اقامتگاه رزرو کنید و بافاصله کمی که بین روستای زرگر و شهرهای اطراف مثل آبیک، هشتگرد، و حتی قزوین و کرج وجود دارد با خیال راحت یک روز را به گشتوگذار در طبیعت بکر این روستا اختصاص دهید.
اگر قصد اجاره اقامتگاه بومگردی را دارید میتوانید با سر زدن به سایت پینورست خیلی راحت اقامتگاه مورد علاقهتان را پیدا کنید و آن را رزرو کنید.
زدن به دل جاده و طی کردن صدها کیلومتر تا رسیدن به روستایی کوهستانی که آبوهوای دلچسب و منظرههای بسیار زیبا دارد واقعا صدها بار ارزش دارد.
روستای زرگر در تمام چهارفصل سال زیبا است و میتوانید در هرزمانی از سال برنامه سفر به آبیک استان قزوین و این روستا را بچینید. روستای زرگر در فصل بهار واقعا مناظر بینظیر و طبیعت کوهستانی زیبایی دارد، پس اگر به دنبال بهترین زمان سال برای سفر به زرگر هستید ما بهار این روستا را با درختان غرق در شکوفه و مزارع و دشتهای سرسبز پیشنهاد میکنیم.
بیشتر بخوانید: سرای سعدالسلطنه قزوین ؛ بزرگترین کاروانسرای سرپوشیده در جهان
برای سفر عادی به چیز خاصی نیاز نخواهید داشت. اگر برای کمپ زدن در اطراف روستا برنامهریزی کردهاید حتما لوازم لازم برای یک گردش فراموشنشدنی را به همراه داشته باشید. فراموش نکنید که چادر مسافرتی، کیسهخواب، لباس گرم، کفش مناسب برای پیادهروی، پاور بانک، خوراکی کافی و مقداری پول نقد به همراه داشته باشید. برای رفتن به روستای زرگر حتما وسیله مناسب برای عکاسی کردن به همراه داشته باشید تا از گوشه و کنار روستا عکس بگیرید، با مردم روستا گپ و گفت داشته باشید و در آخر با آنها عکس سلفی بگیرید تا عکس مردم روستای زرگر را یادگار داشته باشید.
شما چندتا روستای دیدنی در ایران میشناسید؟ چیزی درباره زبان زرگری میدانید؟ آیا به روستای زرگر رفتهاید؟ امکانات این روستا را چطور میبینید؟ از تجربه سفرتان برای ما در قسمت نظرات بنویسید.