موزه هنرهای معاصر تهران – آثار ون گوک و پیکاسو در گنجینه میلیاردی

اولین بار که اسم موزه هنرهای معاصر تهران را شنیدم سال دوم هنرستان بودم. همه‌ی همکلاسی‌هایم می‌گفتند:  موزه معاصر گنجینه گذاشته. کی بریم ببینیم؟

کم‌کم فهمیدم «موزه معاصر» همان موزه هنرهای معاصر تهران است که چند بار توی بچگی از کنار ساختمانش در پارک لاله رد شده بودم. موزه‌ای که هم نمایشگاه‌های موقت خوبی برگزار می‌کند و هم یکی از بزرگترین گنجینه‌های هنر معاصر جهان را دارد. از بعد از آن تا پایان سال‌های هنرستان، موزه‌ی هنرهای معاصر تبدیل به یکی از پاتوق‌های ما شد برای قرارهای خارج از مدرسه، به قصد تماشای آثار هنری ایران و جهان و گپ زدن‌های بعدش و ساندویچ‌های سرپایی.

آدرس موزه هنرهای معاصر تهران و ساعت بازدید

موزه هنرهای معاصر تهران در خیابان کارگر شمالی و در کنار پارک لاله قرار دارد.

برای بازدید از موزه هنرهای معاصر باید به یک طریقی خودتان را به میدان انقلاب برسانید. بهترین راه هم مترو است. در ایستگاه میدان انقلاب در خط ۴ مترو پیاده شوید و خیابان کارگر شمالی را به سمت بالا بروید. از میدان انقلاب تا موزه هنرهای معاصر ۱۵ دقیقه پیاده راه است. اگر حوصله‌ی پیاده‌روی ندارید، از همان ابتدای خیابان کارگر شمالی از تاکسی‌های گذری بخواهید که روبروی موزه پیاده‌تان کنند.

روی نقشه ببینید!

اگر می‌خواهید با ماشین شخصی به موزه معاصر بروید، حواستان به ساعت طرح ترافیک باشد تا جریمه نشوید.

ساعت کار موزه هم ۱۰ صبح تا ۶ بعدازظهر است. هرچند موزه فعلا تا اطلاع ثانوی به‌خاطر بازسازی تعطیل است و هنوز مشخص نیست کِی دوباره باز می‌شود. 

چرا باید موزه هنرهای معاصر تهران را از نزدیک ببینیم؟

خیلی‌ها را می‌شناسیم که می‌گویند «من موزه‌برو نیستم». یعنی دوست ندارند وقتشان را توی موزه‌ها و نمایشگاه‌ها بگذرانند و ترجیح می‌دهند این زمان را صرف علاقه‌مندی‌های دیگرشان کنند. مثلا توی خیابان‌ها راه بروند، رستوران‌ها و کافه‌های مختلف را امتحان کنند، کارهای هیجان‌انگیز انجام دهند و… بهشان هم می‌شود حق داد. به‌هرحال هرکسی سلیقه‌ی خودش را دارد. 

اما درباره موزه هنرهای معاصر همه‌چیز فرق می‌کند. اینجا «خودش» دیدنی‌ست. از همان ابتدا که به موزه می‌رسید، مجسمه‌های فضای بیرونی جذبتان می‌کنند. بعد هم که از سردر بلندش وارد موزه می‌شوید، بزرگی فضا و طرح مارپیچ ساختمان کنجکاوتان می‌کند و از همان اول تماشاکردنی‌‌ها چشم‌تان را می‌گیرند.

موزه هنرهای معاصر تهران از آن ساختمان‌هایی است که می‌توانید برایش لفظ «باشکوه» را استفاده کنید. جایی که با وجود طراحی ساده‌اش، باز هم چشم‌گیر است و شما را در فضای منحصربه‌فردش غرق می‌کند.

وقتی شیب ملایم مارپیچ ساختمان موزه را پایین می‌روید، در هر گذرگاه به یک گالری می‌رسید که هرکدام دنیای خودشان را دارند. آخر این راه مارپیچ هم به یک اثر معروف از نوریوکی هاراگوچی می‌رسید که از مجسمه‌سازان معروف ژاپنی‌ست؛ ماده و فکر اثری‌ست که با ترکیب روغن سیاه و پولاد ساخته شده و شبیه به آینه دیده می‌شود. خیلی از اهالی هنر موزه‌ی هنرهای معاصر را با این اثر به یاد می‌آورند.

هرچندوقت‌یک‌بار هم موزه نمایشگاه‌های متنوعی برگزار می‌کند. نمایشگاه عکس، نقاشی، مجسمه و… گاهی هم موزه هنرهای معاصر میزبان گروه‌ها اجرای پرفورمنس است. البته برنامه‌های موزه را باید قبل از مراجعه،‌ از طریق سایتشان چک کنید.

اما به جز همه‌ی این‌ها، یکی از دلایل اصلی بازدید از موزه هنرهای معاصر، گنجینه‌ی بی‌نظیری است که از آثار هنری مهم جهان دارد؛ آثار هنرمندانی مثل رنوار، لوترک، گوگن، پیکاسو و… موزه هنرهای معاصر گاهی این آثار را در قالب نمایشگاه برای بازدید عموم ارائه می‌کند و افراد زیادی را از همه‌جای ایران به سمت خودش می‌کشاند.

گنجینه‌ای برای همه‌ی دوران‌ها

خاطرات من با موزه‌ی هنرهای معاصر هم از همین نمایشگاه شروع شد. وقتی بالاخره یک روز بعد از مدرسه راهی خیابان انقلاب شدیم و گروهی خودمان را به موزه رساندیم. دم در گفتیم که دانش‌آموز هنرستان هستیم و برایمان بلیت نیم‌بها صادر کردند.

همزمان با ورودمان به موزه، من هم افتادم توی دنیای جادویی نقاشی‌ها و مجسمه‌ها و عکس‌ها. یکی یکی  گالری‌ها را می‌گشتم و بین آثار روی دیوار، از تماشای اسم‌های آشنا متعجب می‌شدم. آثاری که تا همین دیروز توی کتاب‌های درسی و پشت کامپیوتر دیده بودم، حالا روبه‌رویم بودند. نقاشی‌هایی از پیکاسو، رنوار، گوگن، اندی وارهول و… در سبک‌های متنوع و سال‌ها و دهه‌های مختلف. از همان‌جا بود که موزه معاصر تبدیل شد به یکی از پاتوق‌های بعد از مدرسه‌ی ما.

گنجینه موزه هنرهای معاصر شامل سه هزار اثر هنری است و می‌گویند این گنجینه مهم‌ترین و جامع‌ترین مجموعه از هنر غرب در آسیا است. معمولا هر سال یا هر چند سال یک‌بار موزه معاصر این آثار را به نمایش می‌گذارد. البته نام‌های آشنای ایرانی هم بین تابلوها و مجسمه‌ها می‌بینید؛ هنرمندان مطرحی مثل سهراب سپهری، آیدین آغداشلو و پرویز تناولی.

تهران به موزه‌هایش معروف است. ممکن است بخواهید از شهرهای اطراف به تهران سفر کنید و چندروزی را مهمان آن باشید تا حسابی این شهر از همه رنگ را ببینید. برای اطلاع از بهترین قیمت برای اجاره آپارتمان روزانه می‌توانید به سایت پینورست سر بزنید و مناسب‌ترین اقامتگاه‌ها را با بهترین کیفیت پیدا کنید.

ساختمان اصلی و باغ تندیس‌ها

ساختمان موزه هنرهای معاصر سال ۱۳۵۶ به دستور فرح پهلوی و توسط کامران دیبا ساخته شد. کامران دیبا یک جایی می‌گوید چون بودجه کافی نداشته تا بقیه موزه‌های جهان را ببیند، سعی کرده از تلفیق معماری سنتی ایرانی و مدرن استفاده کند. برای همین هم طرح بادگیرهای حاشیه کویر را با معماری مدرن تلفیق کرده و به طرح امروز موزه هنرهای معاصر رسیده.

داخل موزه برخلاف نمای بیرون، مدرن طراحی شده، اما باز هم از المان‌های معماری ایرانی مثل هشتی، چهارسو و گذرگاه در آن استفاده شده. در کل موزه راه مارپیچی با شیب ملایم به سمت پایین حرکت می‌کند و هر گذرگاه هم یک گالری یا فضای نمایشگاهی است. این راه مارپیچ و رسیدن به گذرگاه‌های مختلف،‌ هم بازدید را آسان‌تر می‌کند و هم در نهایت بعد از بازدید از کل موزه، شما را به نقطه اولتان می‌رساند. یعنی شما در یک مسیر از بالا تا پایین موزه را می‌بینید و به نقطه اولتان برمی‌گردید.

به فضای باز شمال ساختمان موزه، باغ تندیس می‌گویند. فضای سبزی که چند مجسمه از هنرمندان معروف ایران و جهان در آن قرار داده‌اند. هنرمندانی مثل پرویز تناولی، هنری مور، رنه ماگریت، ماکس بیل و… مجسمه‌هایی که از پرویز تناولی در موزه معاصر می‌بینید، آثاری هستند که خود کامران دیبا سفارش داده است تا برای موزه ساخته شوند. 

بیشتر بخوانید: پنج پیشنهاد ویژه‌ برای تهران‌گردی حرفه‌ای

پارک لاله و فضای اطراف؛ بعد از بازدید چکار کنیم؟

همانطور که بالاتر خواندید، موزه هنرهای معاصر کنار پارک لاله قرار دارد؛ یکی از محبوب‌ترین پارک‌های ایران که بیشتر برای پیک‌نیک و قدم‌زدن انتخابش می‌کنند. فضای پارک بزرگ است و آبنما و جویبارهای مارپیچ هم به آن  حس و حال خاصی داده. زمین بسکتبال و والیبال از امکانات پارک لاله هستند و زمین بازی‌اش هم جای خوبی برای سرگرمی بچه‌هاست. 

بازارچه پارک لاله هم بازارچه معروفی است که توی غرقه‌هایش صنایع دستی جذابی می‌فروشند. اگر می‌خواهید خرید کنید حتما به این بازارچه سر بزنید تا با خریدتان از سازندگان محصولات و فروشندگان حمایت کنید.

گشت‌وگذارتان که در پارک تمام شد، می‌توانید یکی از کافه‌های اطراف را برای معاشرت انتخاب کنید. خیابان انقلاب و بلوار کشاورز پر است از کافه‌هایی که پاتوق دانشجوهاست. پا توی هر کدام از کافه‌ها که بگذارید، وارد دنیای منحصر به فردی می‌شوید. پس خیلی برای انتخاب وسواس به خرج ندهید. 

اگر می‌خواهید همان اطراف غذا بخورید و زیاد سخت‌گیر نیستید، حتما فلافل فروشی‌های کارگر شمالی خصوصا فلافلی‌هایی که به میدان انقلاب نزدیک‌تر هستند را امتحان کنید. همه‌ی فلافلی‌ها باکیفیت و ارزان‌اند و مخلفات و سس‌های مفصل دارند. فقط مواظب سس‌های تندشان باشید.

آش نیکوصفت هم تقریبا بهتان نزدیک است. باید خیابان انقلاب را به سمت غرب بروید و وارد جمال‌زاده‌ی جنوبی بشوید. همان ابتدای خیابان، آش نیکوصفت را می‌بینید. آش فروشی معروف تهران که همیشه شلوغ است و جلوی صندوقش صف بسته‌اند. مطمئن باشید چند دقیقه توی صف ماندن، به نتیجه‌ی نهایی می‌صرفد. 

شما هم به موزه‌گردی علاقه دارید؟ کدام موزه‌ در تهران نظر شما را بیشتر جلب کرده است؟ در موزه هنرهای معاصر چه چیزی برایتان جالب بوده؟ اطراف موزه چه جاهای گردشی و شکم‌گردی وجود دارد؟ برای ما زیر همین مطلب بنویسید.